مجسمه‌سازی که هنری سه بعدی و مرتبط با فضا است در تمدن های باستان به شکل گسترده در زندگی اجتماعی آدمیان نقش داشته و علاوه بر زیبایی،کاربردهای گوناگونی را تجربه کرده است.

گستردگی در به کارگیری مجسمه در میان اقوام و تمدن‌های دوران باستان تا به‌ حدی بوده که در میان یافته‌های باستانی تعداد نامحدودی از آثار مجسمه‌سازان این دوران به چشم می‌خورد.

این هنر در تمدن‌های باستان علاوه بر کاربردهای زیبایی و بیان‌گرانه، کارکردی مذهبی و آئینی نیز یافته است.

رشته‌ مجسمه‌سازی‌ نیز رشته‌ای‌ است‌ که‌ به‌ صورت‌ آکادمیک‌ این‌ هنر را به‌ دانشجویان‌ آموزش‌ می‌دهد؛

در این‌ رشته‌ دانشجویان‌ در آغاز الفبای‌ حجم‌ و مجسمه‌سازی‌ را فرا می‌گیرند و در مرحله‌ بعد نسبت‌ به‌ طبیعت‌ شناخت‌ پیدا می‌کنند و یاد می‌گیرند که‌ چگونه‌ از طبیعت‌ برای‌ ساخت‌ مجسمه‌ الهام‌ بگیرند و سپس‌ از طبیعت‌ عبور کرده‌ و آن‌ را پالایش‌ می‌کنند و در نهایت‌ ترکیب‌ می‌کنند و ماده‌ جدید به‌ دست‌ می‌آورند.